Home  »  ENBONieuws   »   Willem Hendriks: ‘de kennis is nog teveel versnipperd’

Willem Hendriks: ‘de kennis is nog teveel versnipperd’

Vele tientallen jaren is Willem Hendriks al werkzaam bij Witteveen+Bos en nu als senior adviseur met tal van projecten bezig. Van het Expertisecentrum PFAS, via het Kwalibo-stelsel, NL-ingenieurs en kwartiermaker op de Campus van Wageningen University & Research, tot – in de vrije tijd –  de stichting Mooi Binnenveld.


Willem Hendriks: ‘Er is nog een wereld aan samenwerking te winnen’ – eigen foto

Omgevingswet
Willem Hendriks somt enkele van zijn grotere projecten op. Voor het Uitvoeringsprogramma Convenant Bodem en Ondergrond (UP) werkt hij samen met Tauw en RoyalHaskoningDHV aan het kennisproject ‘Samen de diepte in – bodem en ondergrond in de Omgevingswet’. ‘Op regionaal niveau willen wij inzicht krijgen in wat decentrale overheden aan kennis en vaardigheden nodig hebben om bodem en ondergrond mee te nemen in de omgevingsvisies en bij het realiseren van ambities en maatschappelijke opgaven in de fysieke leefomgeving. Dat geldt voor twee kanten. Enerzijds de vraag welke disciplines buiten de sector bodem en ondergrond kunnen worden betrokken en anderzijds de vraag: heeft de sector bodem en ondergrond haar huiswerk ten behoeve van de Omgevingswet op orde?’

Kwalibo-stelsel
Een tweede project wat hij noemt is de recent afgeronde evaluatie van het Kwalibo-stelsel. ‘Het rapport is gereed, maar mede door de coronacrisis is een en ander “on hold” gezet. Dit was taaie materie omdat het stelsel zoveel facetten omvat en er een zeer groot aantal stakeholders bij betrokken zijn, die soms diametraal tegenover elkaar staan. Bij de evaluatie ging het om het algehele functioneren van het stelsel in beeld te brengen, knelpunten te signaleren en hiervoor oplossingsrichtingen te vinden. Hierbij is de balans publiek versus privaat van eminent belang; hoe zorg je ervoor dat alle betrokkenen blijven werken aan de juiste verbeteringen’.

Kennisinfrastructuur
Voor het Ministerie van IenW heeft Willem Hendriks zich samen met Arne Alphenaar van TTE bezig gehouden met de continuïteit van de opgebouwde kennisinfrastructuur. ‘Wat zijn de wensen die er in de sector leven over de ontwikkeling en borging van kennis op het vlak van bodem en ondergrond na 2020, en waar liggen er kansen? Een verkenning is uitgevoerd met daarin een ruwe schets voor een toekomstbestendige nieuwe structuur ligt nu ter beoordeling bij de betrokken overheden; het komende jaar zal dit verder ingevuld en uitgewerkt moeten gaan worden. Een van mijn belangrijkste aandachtspunten is daarbij versterking van bestaande verbindingen tussen kennisinstellingen onderling en kennisinstellingen en het de maatschappij (onderwijs, overheden en bedrijfsleven) te zekeren. Die relaties mogen niet verloren gaan. Daarnaast is het ook van belang dat de regio’s meer betrokken worden’.

Expertisecentrum PFAS
‘Dan houd ik mij uiteraard ook nog steeds bezig met de problemen rond nieuw opkomende zorgwekkende stoffen, zoals de PFAS. Ik ben nog altijd verbonden aan het mede door mij geïnitieerde expertisecentrum. Wat mij verbaast, en zorgen geeft, is dat we in Nederland inmiddels heel veel kennis ook op dit gebied hebben, maar dat die zo versnipperd is. Het is zo zonde te zien hoeveel er langs elkaar heen wordt gewerkt, hoe onoverzichtelijk het speelveld is. Er is daarin nog een wereld aan samenwerking te winnen’.

Nl-ingenieurs
‘Als voorzitter van het expertisenetwerk Bodem en Ondergrond van Nl-ingenieurs waarin een aantal grotere bureaus (Antea, Arcadis, RHDHV, Sweco, Tauw en Witteveen+Bos) zitting hebben proberen we een aantal thema’s die voor ons van belang zijn gezamenlijk op te pakken. In z’n algemeenheid de waarde van het advies- en ingenieurswerk in het werkveld. Meer specifieke thema’s waarop we samenwerken zijn onderwijs, het innovatieklimaat, en internationale samenwerking’.    

Kwartiermaker
En dan is Willem Hendriks ook nog kwartiermaker van een Witteveen+Bos vestiging op de campus van Wageningen University & Research. ‘We willen de samenwerking met de universiteit intensiveren en een verbindende schakel worden tussen het Wageningse wetenschappelijk onderzoek en de dagelijkse praktijk van ons ingenieursbureau. Dit, uit de overtuiging dat we door samenwerking tussen kennisinstellingen, overheden en bedrijfsleven – “de gouden driehoek” – voor alle partijen meerwaarde kunnen creëren, om vanuit ieders eigen kennis en kunde de wereld duurzaam door te geven aan volgende generaties. Daarnaast zijn wij voor studenten interessant als stageplaats om in aanraking te komen met de praktijk en kunnen wij startende ondernemingen helpen bij het ontwikkelen van de benodigde “full skills”. Samen met de universiteit kunnen we ook internationale uitdagingen aan, zoals die op het vlak van waterbeheer en voedselzekerheid’. 

Vrijetijdproject
Gevraagd of hij nog vrije tijd heeft, volgt nog een project. In zijn schaarse vrije uren is Willem Hendriks (naast hockeycoach) bestuurslid van de stichting Mooi Binnenveld. ‘Dit gebied, tussen Ede, Wageningen, Rhenen en Veenendaal krijgt een kleine 300 hectare nieuwe natuur’, vertelt hij. ‘De Stichting Mooi Binnenveld heeft daartoe 50 hectare natuurgrond aangekocht waarvoor via crowdfunding 400.000 euro bijeen is gebracht. Samen met een coöperatie van boeren en Staatsbosbeheer werken wij nu aan gezamenlijk beheer, iets waar ik met plezier tijdens de Paasdagen mee bezig ben geweest.’